مردمانی که در مجاورت دریا زندگی می کنند همانند امواج دریا از تحرک و سر زندگی خاصی بر خوردارند و این وابستگی و خو گرفتن با دریا را می توان در کنگی ها به خوبی مشاهده کرد، به طوری که همه ساله رسمی به نام سال نو دریایی را برگزار می کنند ودر یکی از روز های فصل تابستان(اوایل مرداد ماه) به دریا می روند.
سال ها پیش در همان روز مردان قبل از رفتن به دریا مقداری برگ درخت خرما( در اصطلاح محلی پیش) را بر روی درب منازل خود نصب می کردند و بز، گاو، گوسفند و شتر و… خود را به دریا می بردند و در کنار ساحل به یکدیگر رنگ(خاک سرخ جنوب) می پاشیدند، شاخ حیوانات را رنگ می زدند و بچه ها ساعت ها در دریا شنا می کردند و بازی های گروهی انجام می دادند. زنان نیز دسته جمعی بعد از غروب به دریا می رفتند. حتی در گذشته مردمانی از روستا های اطراف همانند گزیر و … برای به دریا رفتن به بندر کنگ می آمدند. مردمانی که در عید سال نو به دریا می آیند، اعتقاد دارند که در آن روز آب دریا شفا دهنده و پاک کننده است و از این طریق رنج و بلا و معصیت را تا یکسال دیگر از تن و بدن خود دور می کنند.
