مردم بندر کنگ از قدیم الایام اعتقاد به مراسم خیر و خیرات داشتند و در سال چهار مرتبه در بندر کنگ مراسم خاصی به نام روز خیر برگزار می شد.
روزهای چهارگانه به شرح زیر است:
خیر معراج: در این روز که شب معراج پیامبر است و مردم کنگ اعتقاد به این دارند که اگر در این شب خیرات بدهند شاهد گشوده شدن آسمان هستند که در این شب خیرات خود را به فرزندان خود می دهند که به خانه های دیگر ببرند و آنها نیز از آن خانواده خیرات دریافت می کنند و البته امروز این نوع خیرات در بندر کنگ کمرنگ شده است.
خیر نومه: در این روز علاوه بر خرید شیرینی و زولیبی، مخلوطی از( نخود، ذرت، بادام، نقل، پفک، بیسکویت) که در اصطلاح محلی به آن جلجلو یا کشکشو می گفتند، تهیه می دیدند. در این شب در تمام خانه ها به روی مردم باز بود و پسر ها و دختر ها با گفتن حل حلو ، این خیرات را دریافت می کردند. مردم کنگ معتقد بودند که در این شب درختی را که هر برگ آن مربوط به یک نفر است در آسمان تکان می دهند و هر کس که عمرش تمام می شود نامش بیرون می آید و برگ زندگی اش از درخت می افتد و به همین خاطر این مراسم به خیر نومه موسوم بود، زیرا اعتقاد داشتند که نام افراد از درخت به پایین می افتد.
خیر شب قدر: مردم بندر کنگ شب قدر را از پر اهمیت ترین بزرگ ترین شبها می دانند و در این شب به عبادت می پردازند و در عصر آن روز به فراخور حال و سرمایه ی خویش نان، زولیبی و یا پول به همسایگان و فقرا می دهند و همچنین برای ملاها و امام مسجد نیز سهمی قائل می شوند و پیش از غروب آفتاب برای پیش نماز مسجد می فرستند که برای آنها دعا کند و برای مردگان آنها فاتحه بخواند.
خیر عرفات: در گذشته مردم کنگ بر این باور بودند که روز نهم ذی الحجه روزی است که حضرت آدم و حوا در اثر نافرمانی از بهشت به زمین رانده شدند و مردم در بندر کنگ روز هشتم ذی الحجه را روز خیر نامیده و صدقه می دادند و برای اینکه به برکت این روز عظیم بهره و ثوابی حاصل نمایند؛ در این روز نان و زولبیا و تخم مرغ پخته و شیرینی بین مردم و مستمندان تقسیم می کردند و سهمی هم برای ملاهای محلی در نظر می گرفتند تا هم ثوابی حاصل نمایند و هم فاتحه ای برای مردگان توسط آنها خوانده شود.
